Benoeming AMATEUR VAN HET JAAR 1994

Considerans, uitgesproken door ir. D.W. Rollema, PAØSE
tijdens de Dag voor de Amateur te Amsterdam op 14 oktober 1995.

Mijnheer de vertegenwoordiger van de minister, mevrouw de voorzitter, dames en heren,

Het radiozend- en ontvangamateurisme kent vele schakeringen. Een belangrijk aspect vormt de praktische toepassing van de radiotechniek. Dat komt ook tot uiting in de naam VERON: Vereniging voor Experimenteel Radio Onderzoek in Nederland. Vele amateurs houden ervan zelf toestellen te maken naar eigen ontwerp of dat van anderen, gepubliceerd in tijdschriften die zich richten tot de radio-amateur. Deze mensen voelen zich gelukkig in hun radiohok, de shack, knutselend en metend in een door hun als stimulerend ervarende geur van harskernsoldeer.

Al experimenterend vergroten zij hun kennis van de radiotechniek en dat leidt weer tot het aanpakken van steeds nieuwe projekten van toenemende complexiteit. Zo zijn er amateurs die hun eigen zend- en ontvangapparatuur maken, toestellen waarvan de prestaties geheel zijn toegesneden op hun persoonlijke eisen en die zelfgemaakte toestellen leveren dan vaak betere prestaties dan wat voor veel geld voor de amateur in de winkel te koop is. Die gekochte zenders en ontvangers moeten immers aan een breed spectrum van eisen voldoen en om de prijs betaalbaar te houden heeft de fabrikant zich beperkingen moeten opleggen die voor de zelfmakende amateur niet van toepassing zijn.

Naast het experimenteel beoefenen van de radiotechniek is het maken van radioverbindingen niet minder belangrijk. Voor hen die in de radiotechniek minder zijn geïnteresseerd, zoals zij die zich toeleggen op het meedoen aan radiowedstrijden - zogenoemde contesten - of het verzamelen van certificaten - is het maken van of luisteren naar radioverbindingen juist hoofdzaak.

Bij telefonie is het Engels daarbij de meest gebruikte taal. Doch niet elke amateur verstaat en spreekt Engels. Maar gelukkig bestaat er voor radioverbindingen een over de gehele wereld begrepen taal: de morsetelegrafie. Die werd voor radioverbindingen vanaf het prille begin gebruikt: pas vele jaren later was het overbrengen van spraak en muziek via radio mogelijk. In de morsetelegrafie worden internationaal afgesproken afkortingen en zogenoemde Q-codes gebruikt die door elke amateur, waar ook ter wereld, worden begrepen. Een taalbarrière bestaat bij morsetelegrafie dan ook niet. De amateur in China converseert in morse net zo gemakkelijk met zijn tegenstation in Chili als twee Nederlanders onderling. Het moge wat pathetisch klinken, doch het valt hiet te loochenen: deze internationaal begrepen morsetaal draagt via het radiozendamateurisme bij aan een beter begrip tussen de volkeren op onze aarde.

Een groot voordeel van morsetelegrafie is ook dat de hiervoor benodigde zenders van het eenvoudigst denkbare type kunnen zijn waardoor ook een beginnende amateur zijn zender zelf kan maken.

Het is, gezien deze voordelen van de morsetelegrafie, dan ook zeer te betreuren en af te keuren dat er zowel internationaal van overheidswege als - helaas - door sommige amateurs pogingen in het werk worden gesteld de kennis van morse als eis bij het zendexamen af te schaffen.

Na deze twee zijden van onze hobby, het technisch bezig zijn en het maken van radioverbindingen, wil ik thans met u stilstaan bij een derde en niet minder belangrijk aspect van het radiozend- en ontvangamateurisme. Daartoe citeer ik uit de brief van het Hoofdbestuur van de VERON aan het Bestuur van de Stichting Wetenschappelijk Radiofonds VEDER, de brief waarmee de Amateur van het Jaar 1994 wordt voorgedragen. Ik citeer:

"Voor de gehandicapte leden van onze VERON is het radio-amateurisme en zeker, indien dat verworven kan worden, het radiozendamateurisme, een mogelijkheid om uit een vaak aanwezig isolement te komen. Daarom is het zéér prijzenswaardig als er leden zijn die dat inzien en er daadwerkelijk hun schouders onder zetten. Dat heeft, al jaren terug, geleid tot het oprichten van een Commissie voor gehandicapte radioamateurs.

Naast een voorzitter, G.J. Huijsman, PAØGJH, heeft de commissie momenteel een viertal leden. Eén van die leden is een soort duizendpoot, die nooit één keer "nee" heeft gezegd op verzoeken om in dit kader ergens aan mee te werken. Hij heeft sedert 1982 dagelijks, voor meer dan een paar uur, werkzaamheden verricht voor de commissie, zoals:

  1. Het schrijven van het cursusboek voor visueel gehandicapten. Hierin werd samengewerkt met de visueel gehandicapte Carien van Leeuwen en voor de correctie werd hij geholpen door Rien Meijer. Hiermee is hij begonnen in 1986. Het eerste deel werd al in 1989 voltooid en functioneert naar volle tevredenheid van de cursisten.
  2. Het ontwerpen van aanpassingen in apparatuur, onder andere de "spraakmaker".
  3. Het aansluiten van apparatuur bij gehandicapten thuis; dat betekent vaak het hele land afreizen.
  4. Het geven van cursus bij hem thuis aan gehandicapten die in zijn omgeving wonen.
  5. Een algemeen mentorschap. Alle cursisten mogen hem iedere dag bellen omtrent vragen over de examenstof.
  6. Het assisteren tijdens de afsluitende cursusweek in het instituut Dennenheul voor visueel gehandicapten te Ermelo. Daartoe heeft hij speciaal materiaal ontworpen om de theorie meer te laten spreken, zoals bouwdoos, sinus, reliëftekeningen, een boek met weerstanden en condensatoren etc. en miniatuurantennes. Tijdens de pauzes van de afsluitingsweek neemt hij cursisten apart en geeft hij vaak nog bijles.
Binnen de Commissie opleiding zendexamen is hij ook actief.

Hij heeft het nieuwe cursusboek voor de machtiging C in de afrondingsfase en dit werd voorgesteld op 19 juni jongstleden op de bijeenkomst van cursusleiders te Amersfoort.

Tijdens die bijeenkomst gaf hij tevens een demonstratie met modulen, waarmee elektronische schakelingen kunnen worden samengesteld. Hij heeft hier vier complete sets van die door iedere cursist geleend kunnen worden.

Al deze activiteiten zijn geconcentreerd in de persoon die het Hoofdbestuur van de VERON als Amateur van het Jaar 1994 voordraagt bij het Bestuur van de Stichting Wetenschappelijk Radiofonds Veder. Het Hoofdbestuur wil daarin graag ook de onvermoeibare inzet van een groep medewerkers van de Commissie voor gehandicapte radioamateurs betrekken".

Einde van het citaat uit de brief van het Hoofdbestuur van de VERON.

Dames en heren, het is mij een eer en een genoegen u te kunnen mededelen dat het Bestuur van de Stichting Wetenschappelijk Radiofonds Veder het voorstel van het Hoofdbestuur van de VERON heeft overgenomen en benoemt tot Amateur van het Jaar 1995 ... ja wie?

Dat zal thans worden onthuld door de secretaris van het Bestuur van het WERA-fonds Veder, de heer C. de Hoog.

Ik dank u voor uw aandacht en geef thans het woord aan de heer De Hoog.

Amateur van het Jaar 1995 is de heer Karel Tubbing, PAØKAT, ex-PE1FSN te Nootdorp.